Svínoyar kirkja

Kirkjan í Svínoy stendur oman fyri bygdina, á eini høvd, og ikki sum í øðrum bygdum, niðast á bakkanum. Hon er ikki flutt higar í nýggjari tíð, men hevur staðið her alt tað fólk vita, og fleiri undan henni. Annar gravstaður er heldur ikki kendur enn her við kirkjuna.

Kirkjan undan hesari varð niðurtikin í 1834, tí í kirkjusýninum stendur at lesa, at kirken er under reparation, til den fuldkomne istandsættelse. Í 1836 stendur at lesa nylig opført kirke, i det hele i god stand.

Sýn var aftur í 1844 og 1864, og í 1871 er viðmerkt Kirken er aldeles affældig af ælde. Dens ydre beklædning helt rådden. Taget lækker. Syllerne på søndre og i østre gavl helt rådne. Da manglerne ere så betydelige i hele kirken, at de ikke kunne afhjælpes og kirken desuden er meget for liden for menigheden, bør den nedbrydes og en ny opføres.

Kirkjusýn er aftur í 1878, har verður sagt: Kirkens sidste syn. En ny er under opførelse. Tað vil siga, at teir í 1878 vóru í ferð við at byggja nýggja kirkju, sum ikki verður bygd á grundina á hini gomlu.

Kirkjan, sum verður bygd í 1877-79 verður øðrvísi enn hinar undanfarnu. Hon verður laða úr kílaðum gróti, og verður bæði størri, hægri og breiðari enn hinar undanfarnu.

Fyri arbeiðinum stóð Johan A. Petersen úr Mikladali.

Á kirkjuspírinum stendur árstalið 1878, men í Dimmalætting nr. 28 í 1879 standa hesi orð: Indvielsen af Svinø kirke vil finde sted 20.juli.

[KELDA: J. P. Gregoriussen, Yngru Hválvkirkjurnar]

Egin kirkjusókn.

Kirkjuráðið